En toen was daar corona..

Het was 13 maart iets voor twaalven.. Op Facebook kwam het volgende bericht binnen: “Curacao sluit luchtruim voor alle vluchten uit Europa!” Op dit moment wisten we dat het “foute boel” was.

De dag erna volgde dan ook het bericht voor Bonaire. Geen vluchten meer naar Bonaire. Alsof je in een slechte film zit. We hadden er in het begin eigenlijk geen woorden voor. Gebeurt dit echt? We zaten midden in het hoogseizoen de BnB zat vol. Onze gasten werden vervroegd terug gevlogen naar Nederland en ruim een week later waren we leeg. De BnB waar altijd gasten zijn, altijd reuring is, stond er verlaten bij. En nu? Wat nu? Nadat we ook echt wel boos zijn geweest ( hebben we hier vier jaar knetter hard voor gewerkt en ineens glipt het zo uit je handen? ) gingen we over in de praktische modus. Dit was iets wat niemand aan had zien komen, volledig buiten onze schuld om en waar we op dat moment niks aan konden veranderen. Alle ondernemers zaten in hetzelfde schuitje.

De horeca kwam stil te liggen, het eiland in volledige rust. Al snel besloten we dat we deze tijd goed benut kon worden. We gingen klussen. En hoe! Het hele pand werd onder handen genomen. Van binnen en buiten geschilderd, renovaties in de kamers en ga zo maar door. Ondertussen verhuurden we de kamers voor middellange termijn. Ons geluk was dat hier nog veel vraag naar was en de lokale bevolking het leuk vond om op een resort te “wonen”. We besloten er het beste van te maken.

Verplicht stil staan zorgt voor reflectie. We beseften hoe hard we altijd werkten en hoe druk we het hebben gehad. We genoten van onze rust en de rust op het eiland. Het eiland werd nog mooier. Als je ging surfen op Sorobon zag je altijd schildpadden en roggen. Het koraal knapte op en de serene rust was fijn. Maar het moest natuurlijk niet te lang duren allemaal. En toen kwam 1 juli. We mochten weer open! Langzaam kwam het toerisme weer op gang. We mochten weer gasten ontvangen! Nieuwe gasten, terugkerende gasten, we waren back in business. Tot 19 september.. vanuit het niets ( voor ons gevoel dan ) vroeg onze gezaghebber zelf een code oranje aan. Weer gingen we terug naar 14 maart. De gasten die we hadden konden op de normale dagen terug vliegen, maar de reserveringen die er stonden werden geannuleerd. De meeste mensen durven met code oranje niet te reizen ( bij terugkomst in quarantaine, zorgkosten die verband houden met corona worden niet vergoed, enz ) De ene annulering naar de andere volgde. En toen stonden we begin oktober weer leeg. Zo bizar!

Op het eiland zijn nog maar enkele toeristen te vinden. De meeste ondernemers wachten op een code geel. Anderen willen code oranje houden, omdat ook Bonaire niet gespaard is gebleven wat corona betreft. De beslissing van de gezaghebber kwam op een moment dat er ineens veel nieuwe corona gevallen kwamen en de zorgcapaciteit hier laag is. Ondertussen zijn we nog steeds code oranje en zijn weer weer begonnen met de middellange termijn verhuur. Wel is het mooi om te zien dat Bonaire samen werkt. Er wordt gekookt voor de mensen die het nodig hebben, ondernemers zijn creatief om toch nog wat inkomsten te genereren en men kijkt naar elkaar om. Zodra de coronacijfers hier laag zijn, opent Bonaire hopelijk snel weer haar grenzen voor de toeristen. We gaan er van uit dat er weer veel toeristen gaan komen om te genieten van al het moois hier. Wij zijn er in ieder geval klaar voor en kunnen niet wachten.

Tot snel en blijf gezond!

Column onze gast René

Onze gast René verbleef begin januari bij ons en heeft van zijn ervaringen een column geschreven. Ontzettend aardig dat hij de moeite hiervoor genomen heeft. Een column schrijven is iets wat hij altijd gedaan heeft en wij vinden zijn verhaal leuk om met jullie, vanuit het perspectief van de gast, met jullie te delen. Veel leesplezier!  

Je woont al vele jaren in Nederland en hebt het gevoel dat je iets anders wilt. Ruimte, een ander klimaat, een onbezorgde jeugd voor je kinderen. Er zijn vast nog wel andere redenen, die Jarl & Christine hebben doen besluiten met hun drie kinderen naar Bonaire te verhuizen om daar een Bed & Breakfast te beginnen. En dus vertrok de familie in 2016 naar het prachtige eiland Bonaire.

Sindsdien zijn ze eigenaar van BnBBonaire, een Bed & Breakfast op 10 minuten lopen van het centrum van hoofdstad Kralendijk. Het woord ‘hoofdstad’ zou de indruk kunnen wekken dat het een grote plaats is. Maar dat is zeker niet het geval, het is eerder een rustig dorp. Dit verandert alleen als er cruiseschepen aanleggen, want dan is het er overdag druk. Want iedereen wil met eigen ogen zien hoe mooi Bonaire is. En Bonaire is geweldig vanwege het landschap, de rust, de vriendelijke bewoners en natuurlijk de vele duik- en snorkelmogelijkheden. Je weet niet wat je ziet, als je onder water gaat. Een van de mooiste duikplekken ter wereld.

Met slechts zeven appartementen behoort BnBBonaire tot de kleinere appartementencomplexen. Deze kleinschaligheid biedt voordelen, want je voelt je er direct thuis. Dit komt ook door de persoonlijke aandacht van Jarl & Christine. Onvermoeibaar blijven ze het iedereen naar de zin maken. Met humor en een lach.

Gasten die verwachten in een soort Hiltonhotel terecht te komen, kunnen beter een andere accommodatie zoeken. Als je echter op zoek bent naar een authentieke verblijfplaats met veel sfeer, dan is BnBBonaire een geweldige plek voor een vakantie op Bonaire.

Ook de inrichting van de appartementen ademt een Caribische sfeer uit. Dat de toegangsweg er na een tropische regenbui soms onder water staat, zorgde tijdens ons verblijf voor hilarische taferelen.

Tijdens onze vakantie zagen we veel vogels, leguanen en zelfs een gekko op het terrein. Handig om je telefoon of camera onder handbereik te hebben, want er zijn prachtige plaatjes te schieten. Nooit geweten trouwens dat leguanen zover kunnen springen. Je kunt ook elders op Bonaire mooie foto’s maken, zoals de zoutpannen, slavenhuisjes, vuurtoren en voormalige koloniale huizen en gebouwen.

Wij kozen ervoor iedere dag een prima ontbijt door Jarl & Christine te laten verzorgen. Maar dat kun je ook zelf regelen, want alle keukenbenodigdheden zijn aanwezig. En dan lekker smikkelen op het eigen terras.

Je hebt van die locaties, waar bijna alles klopt. BnBBonaire is daarvan een duidelijk voorbeeld.

Bedankt Jarl & Christine

Kom je ook genieten van een heerlijk verblijf bij ons en op het prachtige Bonaire? Stuur ons een mailtje of bekijk de beschikbaarheid en prijzen hier 

De tuin is prachtig

Prachtige palmbomen naast het zwembad, die wuiven in de wind. Veel groene planten met de mooiste bloemen en grote volwassen bomen, die een Caribische en tropische sfeer geven. De meest kleurrijke vogels komen op onze tuin af. Vraag me niet naar de namen. Ik weet net een mus van een merel te onderscheiden. Maar die hebben we hier niet. Fel oranje, groen en gele vogels. Als je ervoor gaat zitten, hoor je altijd wel ergens een vrolijk vogeltje.

Een grote, groene leguaan die door de tuin heen loopt. Rustig om zich heen kijkend en genietend van de hitte en de zon. Favoriete plekje is de zwembadrand. Ik kan rustig langs hem heen wandelen, zonder dat hij wegrent of iets doet. Hij kijkt me aan wat ik in zijn tuin doe. Hagedissen die wegschieten onder de plantjes en bijna doorzichtige gecko’s die langs de muren lopen. De natuur is mooi. De tuin is prachtig. Gasten zitten uren te wachten op de Lora’s (papegaaien) die op de boom bij de parkeerplaats afkomen. Deze boom met prachtige rode bloemen trekt de Lora aan. Met veel lawaai arriveren ze en de gasten hebben hun fototoestel in de aanslag. Prachtige plaatjes.

Bed & Breakfast Bonaire

De leguaan klimt een palmboom in en laat een tak vallen, waarbij veel troep naar beneden komt.  Midden in het zwembad, wat na een tijdje langzaam naar de bodem zakt. Het ziet er niet uit en kun je proberen met het schepnet weg te halen. De kleine stukjes gaan altijd onder het schepnet door. Dus het zwembad stofzuigen. Hierdoor zuig je alle kleine stukjes van de bodem. Half uur verder.
De leguaan gaat op een van de langere takken zitten en heeft heerlijk veel gegeten. Hij heeft een verrassing voor ons. Zijn grote boodschap valt naar beneden. Midden op de zwembad rand. Een bruine substantie met wat vocht wat over de witte zwembadrand heen druipt. Het goedje trekt snel in de verf. Je moet er snel bij zijn. De bezem pakken en met water boenen en boenen. In het ergste geval verven. De leguaan wordt regelmatig vervloekt.
In de droge maanden hebben de bomen en planten veel water nodig.  Water is kostbaar op Bonaire. In de maanden met meer regen groeit alles als kool. Vooral onkruid en gras. Een dagelijkse taak om dit weg te halen.

Bed & Breakfast Bonaire

Gelukkig hebben we een tuinman. Hij kwam regelmatig langs. Eerst met vier personen een hele middag. Dat was een goede deal! Een paar maanden later kwam hij nog alleen. Na twee uur was hij weg en moesten we wel dezelfde prijs betalen want het werk was gedaan. En ook extra betalen voor het af te voeren afval. De laatste keer moest ik weg en gaf hem alvast het geld. Hij was nu ook snel weg. Maar hij kwam terug! Alleen was hij onder invloed van iets.. het werk ging minder snel. Wel was hij vrolijk.

De tuin is prachtig.

Drie jaar op Bonaire!

Ja ja, drie jaar op Bonaire… De tijd vliegt! Maar dat is een goed teken, toch? Ons doel was om in ieder geval een jaar op Bonaire te blijven en alle dingen te doen die we gepland hadden. Denk aan duiken, (kite) surfen, veel naar het strand gaan en genieten van het Caribische leven. Dan hadden we dit in ieder geval gedaan en hadden we mooie ervaringen opgedaan, mocht de Bed & Breakfast niet goed lopen. Maarrrrrrr… De BnB liep en loopt nog steeds hartstikke goed! Dankzij alle gasten die ons in de drie jaar bezocht hebben. In onze eerdere blog verhaaltjes kun je lezen hoe we het ervaren hebben, maar dit is toch weer zo’n mijlpaal en tijd om even terug te kijken. Want wat zijn die drie jaar voorbij gevlogen!

Ken je dat? Van die ouders die alleen maar berichten van hun kinderen op Social Media plaatsen en alleen over hun kinderen praten? Laten wij dat ook even lekker gaan doen hieronder 😉

Eind juni 2016, wij arriveren op Bonaire. Zo heerlijk om uit het vliegtuig te stappen en de welbekende ‘klap’ van de warmte krijgen. Lange broeken nog aan en met vijf stuks handbagage, buggy en 3 kinderen naar de aankomsthal. Geen karretje meer voor de bagage en vermoeide kids. Snel naar huis!
Wij waren gelijk redelijk druk met de BnB. De eerste acht weken hadden we de kinderen ook thuis. Moeilijk om te klussen, problemen op te lossen, gasten en kinderen te combineren. Deze weken kon je gerust zwaar noemen 🙂
In deze acht weken zijn we natuurlijk wel eens naar het strand gegaan, een ijsje gegeten en naar de speeltuin geweest, maar was voornamelijk ‘verstand’ op nul en doorgaan. Maar hoe mooi om te zien dat de kids zich zo gemakkelijk hebben aangepast. De oudste twee gingen na deze 8 weken naar school in hun uniform (paars shirt) en naar groep twee en drie. Leuke school, leerkrachten en kinderen. De kids komen overal vandaan. Er wordt dan ook Spaans-, Engels,- Papiaments en Nederlands gesproken. Wat voor ons scheelde was dat de voertaal Nederlands was. Hierdoor was het voor onze kids niet een hele grote verandering. Verder is het onderwijs ook precies hetzelfde als in Nederland en gaan ze van 07:30 tot 12:45 naar school. Heerlijk om de middagen vrij te zijn.
De jongste ging 2 ochtenden naar de creche, wat al snel drie en vier ochtenden werd. Meer vanuit haar zelf omdat ze het zo enorm naar haar zin had. En groot voordeel voor ons was dat we vier ochtenden beide konden werken.
Nu zitten ze allemaal op dezelfde basisschool (Pelikaan) in de groepen een, vier en vijf. Volop vriendjes en vriendinnetjes, spelen en feestjes. Nadeel voor de ouders is dat je de kids altijd moet brengen en of halen als ze willen spelen. In Harderwijk woonden we in een wijk waar ze naar buiten konden en zelf de hele wijk door konden fietsen en naar de speeltuin konden gaan. Maar alles heeft zijn voor- en nadelen natuurlijk 🙂

Gek om nu terug te kijken, wat foto’s van 2016 te bekijken en te zien hoe groot ze geworden zijn. Voor ons idee is het een jaar geleden dat we hier kwamen. Mooi om te zien hoe goed ze zich ontwikkelen en volop genieten van al het moois op Bonaire. Ze groeien echt op zoals wij dat voor ogen hadden toen we hier kwamen.

Florian is nu een mannetje van negen jaar oud en heeft zich ontwikkeld van een lief en verlegen mannetje naar een behoorlijk bijdehand en ondeugend mannetje. Die natuurlijk aan z’n zusjes moet laten zien wie de oudste en sterkste is (gelukkig heeft Louisa nog niet door dat ze veel sterker is). Zijn passie is windsurfen en kan hij ook het beste natuurlijk. Samen met z’n vriend Storm staan ze urenlang achter elkaar op het water. En als ze dan eindelijk van het water komen, hebben ze het nog steeds over surfen en hoe de mensen naar hun kijken en hoeveel complimenten ze krijgen (ziet er natuurlijk ook stoer uit als je als jochie van negen harder gaat als een volwassene). Later gaan Florian en Storm samen in een huis wonen (want voordeliger), een grote pick up auto kopen en een surf merk opzetten. Samen surfboards en zeilen maken en beroemder als Taty Frans (surf kampioen) worden 🙂

Louisa gaat juist een andere ontwikkeling door. Van enorm hard schreeuwend en karaktervol dametje naar een enorm lief en sociaal dametje van zeven jaar. Het liefste bij haar vriendinnetjes en spelen op het strand. Maar karakter heeft ze nog steeds, wat er uitkomt met atletiek en boksen. Mooi om het doorzettingsvermogen van haar vader (of moeder?) te zien. Enorm leergierig op school, leest graag en maakt met plezier haar huiswerk. Doet absoluut iets niet als ze dat niet wil en kan lekker eigenwijs zijn. Ook Louisa is begonnen met surfen en heeft de zondagochtenden surfles. Ze pakt het enorm snel op en heeft er veel plezier. En groot voordeel is dat ze een van de weinige meisjes is die mee doet met surfwedstrijden en dus altijd een prijs heeft. Dit tot grote frustratie van Florian. Hiernaast gaat ze ook graag kickboksen en naar atletiek. Lekker sportief dametje.

Sophia is de jongste, maar ook al een dametje van vijf jaar. Wij dachten na de twee oudste kids dat de derde vast op een van de twee zou lijken. Maar het is toch een behoorlijk uniek exemplaar geworden. Loopt het liefst overal op blote voeten, geniet al swingend en ogen dicht van muziek en ligt graag met een duimpje in haar mond op de bank te knuffelen. Op het strand uren naar visjes en krabbetjes aan het zoeken en haar ontdekkingen delend met iedereen. Vraagt elke vrijdagavond wanneer we nou weer een keer naar het happy hour op het strand gaan. Want dat is zoooo leuk in het donker 🙂

Wij denken dat we ook voor de kinderen een goede keuze hebben gemaakt en ze een heerlijke jeugd op Bonaire hebben. Natuurlijk zijn er altijd voor- en nadelen, maar voor ons maakt de zon, zee en strand heel veel goed.

De BnB hebben we de afgelopen jaren ook verder opgeknapt. We proberen zoveel mogelijk zelf te doen, want scheelt weer kosten natuurlijk, en nemen de tijd om rustig alles aan te pakken. Maar ja, dan moet het verfwerk wat we drie jaar geleden gedaan hebben nu natuurlijk weer opnieuw gedaan worden.. De zon en zoute lucht zorgen dat alles wat sneller roest en aantast. “Alles gaat kapot op Bonaire” wordt er vaak gezegd. En dat klopt wel redelijk.
Maar het is een heerlijk plekje. Gasten genieten van de rust en dat veel op loopafstand is. Een heerlijke wandeling langs de boulevard naar het centrum van Kralendijk of naar het strand is favoriet. Wij zelf staan niet zo stil dat het een uniek plekje is. Het blijft toch je werkplek, maar zo fijn dat je alles voor jezelf doet.
We knappen kamer voor kamer op en hebben bijvoorbeeld nieuwe keukens geplaatst, badkamers betegeld en nieuwe vloeren gelegd. Zo wordt het toch beetje bij beetje allemaal een stuk comfortabeler en luxer. Het verschil is groot als je naar de kamers van nu en 3 jaar geleden kijkt. Zo zullen we de komende jaren ook verder gaan.

We dachten ook om een gat in de markt gevonden te hebben en auto’s te verhuren aan gasten. Maar ja, alles gaat kapot he 🙂 Vooral auto’s hebben het zwaar op de wegen op Bonaire en met de zoute zeelucht. Dus onze eerste auto’s stonden al snel bij de garage met allerlei mankementen. Leuk joh auto’s verhuren… En helemaal als gasten stil staan in het Nationale park in het noorden. Het gevolg is zelf een half uur daar naar toe rijden. Gasten ophalen en naar de BnB brengen. HB (de wegenwacht) bellen of ze de auto uit het park kunnen halen. Vervangend vervoer regelen voor de gasten, wat best uitdagend kan zijn in het hoogseizoen en natuurlijk de gasten compenseren. Bestaande reserveringen moeten weer omgeboekt worden naar andere auto’s en gemaild worden. U begrijpt, het kost wat tijd en energie.. Maar als de auto’s dan rijden en blijven rijden is het best leuk om te verhuren aan onze gasten 🙂 Voor nu doen we het even rustig aan met de auto’s.

Kortom, het gaat goed met ons. Het gezinsleven is heerlijk en we zijn veel meer bij de kids. De BnB loopt goed en we hebben genoeg plannen voor de komende jaren.

Op naar nog vele jaren op Bonaire en we zullen (proberen) om wat vaker een verhaaltje online te zetten. En kom een keer langs natuurlijk om dit prachtige eilandje en ons te bezoeken 🙂

Tot de volgende!

Zonnige groet,

Jarl, Christine en kids

Werken of plezier?

Vandaag is het woensdag 13 februari 2019.. Een dag met harde wind.. En weet je wat je met harde wind kunt doen? Windsurfen natuurlijk! 🙂 Dus zit ik hier op kantoor, onrustig en met een gehaast gevoel… De watersporters onder ons zullen dit vast herkennen. Je kijkt uit het raam en ziet de (palm)bomen heen en weer gaan. Wind! Veel wind! Ik wil weg.. Ik moet weg.. Het water op.. En genieten van de snelheid, het water en de wind op je lichaam en in je gezicht.

‘Zou ik vanmiddag kunnen surfen? Vanochtend hard werken en de rest van de dag het water op? Oh nee, de kinderen moeten opgehaald worden van school.. Er komen vriendjes spelen.. Maar die kunnen ook mee toch? Het kost toch wel veel tijd om het setje op te tuigen.. Is er dan nog genoeg tijd? Of zullen we voor een keertje huren bij de surfschool.. Gaat wel sneller’. Deze gedachten schieten door mijn hoofd op dit moment..

Natuurlijk moet er gewerkt worden en ben ik afhankelijk van gasten. Komen er gasten inchecken, moeten er gasten uitchecken of moeten er kamers schoon gemaakt worden? Maar elk nadeel heeft z’n voordeel natuurlijk. We hebben geen werkgever en kunnen dus, mits de werkzaamheden het toelaten, best wel even een middagje surfen.. Toch? 🙂

Maar toch is er die twijfel hè.. Een soort van verwachting waar je zelf aan moet voldoen. Ook de 40-urige werkweek.. In Nederland heel normaal als je minimaal 40 uur per week fulltime werkt. Dit heeft ook lang in mijn hoofd gezeten, minimaal 40 uur per week moeten werken. Maar waarom? En van wie moet dat? Heel langzaam, maar dan ook heeeel langzaam heb ik dit na zo’n twee jaar iets los kunnen laten. Het eerste jaar kon ik niet eens een ochtendje ontspannen door het onrustige gevoel van moeten werken of dat er nog werk lag te wachten. Nu begin ik in te zien dat we de 40 uur makkelijk halen. Zelfs thuis ben je bewust of onbewust bezig met de BnB. Altijd even de agenda, mail en reserveringsoverzicht checken. Snel een mailtje of berichtje beantwoorden. Incheck in de avonden of gasten helpen met problemen.

Uitdagend is ook dat er altijd werkzaamheden zijn en dit nooit stopt. Als je het ene hebt afgerond, wacht het volgende en komen er weer klussen bij. En de combi computerwerk en klussen maakt het er ook niet makkelijk op. Ben je net met marketing dingen bezig, bedenk je je dat je nog dat er veel klussen op je wachten. ‘Maar oh nee, die kamers zijn bezet.. En als ik daar ga verven, heeft die kamer er last van. Eerst maak het blog wel af.. Oh nee, ik moet nog die airco’s checken. Oh ja, die gasten heb ik nog niet gesproken, nog even doen zo’.

MAARRRRRR…. wat nou als ik vanmiddag gewoon ga surfen? Er arriveren geen nieuwe gasten.. De agenda maak ik leeg en verplaatst ik naar morgen. Ontstaan er dan problemen? Nee? Mooi!! Met klussen kan ik morgen verdergaan en dat blog schrijf ik vanavond wel.
Oh ja, dat vriendje wat komt spelen.. Die kan gewoon mee toch? Surft volgens mij ook nog. Win- win situatie 🙂

En zo…. hebben we geleerd om te genieten… van de echt leuke dingen in het leven. We werken hard, maar het is zo belangrijk om te ontspannen. Hierdoor zijn we vrolijker, hebben meer energie en zijn veel leuker voor onze gasten.

En laat Bonaire nou de ideale plek zijn om even te ontspannen en tot rust te komen. Kom je het ook een keer uitproberen? 🙂

Tot de volgende!

Zonnige groet,

Jarl, Christine en kids

Onze weekenden

Beginnen op vrijdagavond… Geregeld bij Coco Beach club… Een leuke bar aan het strand. Niet omdat wij als ouders dat willen, maar de kinderen vinden het geweldig!
Om een uurtje of zes gaan we die kant op en zoeken het meest tactische plekje om te zitten, zodat we de kinderen in de gaten kunnen houden. Wij nemen plaats, bestellen een drankje en kletsen gezellig met kennissen en vrienden. De kids spelen met andere kinderen, gaan tekenen, beachtennissen of spelen een spelletje. En dit allemaal op een heerlijke locatie natuurlijk. Aan zee, ondergaande zon en palmbomen. Lekker begin van het weekend 🙂

Wel hebben wij geregeld arriverende gasten op vrijdagavond, maar het scheelt dat Coco Beach Club vlakbij de BnB ligt en Christine dit vaak perfect kan combineren met het boksen. En natuurlijk na de incheck nog even langskomt bij Coco. Rond een uurtje of acht / negen gaan we naar huis. Afhankelijk van de gezelligheid en de vermoeidheid van de kids natuurlijk. Als ze op een ligbedje gaan liggen, duimpje in de mond en wat stilletjes worden, is het tijd om te gaan. Thuis snel douchen (allemaal onder het zand natuurlijk) en naar bed.

De zaterdag begint vroeg. De kinderen slapen natuurlijk niet uit en zijn standaard rond zes uur wakker. Wij dus ook 🙂 Vaak brengen we ontbijt voor gasten naar de BnB. Deze halen we tegenwoordig bij Between2Buns, een broodjeszaak, waar wij heerlijke en verse ontbijtjes bestellen. Wij doen de ontbijtjes in luxe koelboxen en zetten het voor de kamers van de gasten neer. Ideaal, aangezien de gasten zelf kunnen bepalen waar ze gaan ontbijten. Rond half negen gaat Christine naar BnB. Zaterdag is standaard de drukste dag met vertrekkende en arriverende gasten. Veel wassen, schoonmaak regelen en gasten te woord staan. En dat moet ze allemaal alleen doen natuurlijk, want met drie kinderen om je heen is het niet te doen om te werken. Jarl heeft de kids dus standaard op zaterdag en begint met het brengen van Florian naar kickboksles. Leuk om te zien hoe zo’n klein mannetje al behoorlijk hard kan slaan (met hele grote handschoenen) en schoppen, maar vooral hoe gedisciplineerd ze zijn en hiervan worden. Hij heeft er veel plezier in. Ondertussen gaat Jarl met de dochters naar de supermarkt om boodschappen te doen (of is het een cappuccino drinken?). Precies op tijd weer terug en naar huis om wat te klussen en te koken (wat hij als de beste kan natuurlijk). Christine komt thuis eten als het lukt en gaat daarna weer naar de BnB. Wat een hard werkende vrouw!
Als het mogelijk is gaat Jarl met de kids naar het strand. Want als de kids moe zijn is het maar beter om iets leuks te gaan doen. Dus strandspullen inpakken, surfplanken mee in of op de auto en op naar ons favoriete plekje bij de Hang Out Beach Bar aan de prachtige baai van Sorobon. Kennen jullie het plekje? Helderblauw water, ondiep en palmbomen. Flamingo’s die voorbij vliegen en prachtige andere vogels die boven de baai vliegen. Klinkt goed hé?

Na een middag vol met spelen, surfen en relaxen doen we de zaterdagavond meestal rustig aan. Of een keer in de zoveel tijd gaan we met z’n tweeën uit eten als we oppas hebben. Even iets met z’n tweeën doen. Ook leuk om met onze gasten mee te kunnen praten over de vele goede restaurants 🙂

De zondagen proberen we altijd vrij te plannen en met z’n allen iets te gaan doen. Vaak is dit ook weer naar Sorobon, omdat Florian om tien uur surfles heeft (de les van papa was niet erg succesvol..). Hij doet dat nu een paar maanden en het zo mooi om te zien hoe snel ze het onder de knie hebben, bochtjes maken, trucjes leren en hoe enthousiast ze zijn. De nachten worden afgeteld naar de zondag en op de Windfinder app wordt in de gaten gehouden of het hard gaat waaien. Want hoe harder, hoe beter natuurlijk. En het voordeel is dat Florian het Louisa ook weer kan leren. Alhoewel, het best een beetje eng is als je bijna de mast op je hoofd krijgt of even onderwater onder het zeil zit. Gelukkig blijven ze opstappen.

En wij? Heel vervelend om daar aan zee met een cappuccino te moeten zitten.. en zelf natuurlijk af en toe surfen 🙂 Gezellig met vrienden en heel veel kinderen, die zich wonderbaarlijk goed kunnen vermaken. Nee, niet alleen met zwemmen, snorkelen of surfen maar ook uren lang aan een tafeltje tekenen, kletsen en spelletjes doen. Genieten!

De zondagavond doen we ook rustig aan. Jarl gaat soms nog beachtennissen, maar daarna samen nog even lekker buiten zitten en een boek lezen of serie kijken. En met volop energie een nieuwe week in! Aftellen naar het weekend 🙂

Tot de volgende!

Zonnige groet,

Jarl & Christine & Kids

Ps: Wil je ook onze nieuwsbrief ontvangen? Schrijf je nu in

Twee jaar op Bonaire

Afgelopen juni was het zover… Twee jaar op Bonaire! Wat is de tijd snel gegaan en wat hebben we veel meegemaakt. Nu alweer bijna september. De tijd vliegt. Maar dat is een goed teken toch? 🙂

In juli zijn we voor het eerst met z’n allen in 2,5 jaar op vakantie geweest naar Nederland en Frankrijk. Heel fijn om even weg te gaan en de tijd te hebben om rustig te kijken waar we nu staan, wat onze plannen zijn en waar we naar toe willen. Alhoewel, rustig…. We hebben geen dag stil gezeten in Nederland en Frankrijk.

Zijn Nederland en Europa nou zo anders dan twee jaar geleden? Wij vonden het wel meevallen. Wel even wennen dat iedereen er super netjes uitziet, nieuwe kleding en nette haartjes. Dan val je toch wel op met je simpele korte broek en wilde haardos 🙂 Hiernaast natuurlijk wat nieuwe auto’s en veranderingen in het straatbeeld qua nieuwbouw projecten. Wat wel opviel is de verandering in muziek op de radio. Of worden wij oud? We hebben naar precies dezelfde zenders geluisterd, maar de moderne muziek is toch wel iets anders dan een paar jaar geleden. Jullie begrijpen vast wel wat we bedoelen.

De eerste paar dagen in Nederland gelijk veel familie en vrienden bezocht en de verjaardag van Louisa gevierd (ze is 4 augustus jarig en heeft dus een soort van geluk dat we haar verjaardag zo’n vier keer gevierd hebben) Denk aan kinderfeestjes, haar verjaardag zelf en natuurlijk haar verjaardag in Nederland vieren. Hierna gingen we met een camper en vrienden naar Mimizan in Frankrijk. Heerlijk op de camping. Wc rolletje mee en afwassen bij het toiletgebouw. Genieten toch?

De kinderen waren ondertussen wel aardig ontregeld door het tijdsverschil en het vele reizen, maar hier konden ze mooi even bijkomen en laten zien hoe goed ze zichzelf konden vermaken (in het begin dus niet..) Maar een zwembad en de zee met golven maakte veel goed. Vooral het golfsurfen was een succes. De oudste twee waren niet meer van de plank af te slaan en vinden het geweldig om staand met de golven mee te gaan. Ook Le Surf Café was een succes. Met z’n allen op het terras zitten en genieten van het lekkere eten (heel goedkoop natuurlijk in vergelijking met Bonaire) en drukte in de gezellige straatjes.

Na twee weken weer terug naar Nederland en genieten van al het moois. Vooral veel winkelen (oftewel, Christine ging winkelen en Jarl zat op een bankje), naar de visboer voor haring en kibbeling, Mac Donalds natuurlijk en heel veel verse producten kopen in de supermarkten. En natuurlijk naar pretparken en speeltuinen met de kinderen. Maar na een paar weken begonnen we ook weer te verlangen naar Bonaire met al haar moois. We misten ons eigen plekje, het strand, hobby’s en vriendjes en vriendinnetjes natuurlijk. Het was goed om weer terug te zijn. Helemaal na de lange vliegreis met tussenstop 🙂

We hadden het geluk dat we vervanging voor onze B&B hadden gevonden. Ron en Marja hebben het super gedaan en de gasten waren zelfs tevreden 😉 Ze hebben alles zelf opgelost en geregeld, waardoor wij echt het idee hadden op vakantie te zijn. Heel fijn.

En nu… nu zijn we terug en hebben we kunnen nadenken over onze toekomstplannen. Nee, we gaan niet terug naar Nederland. We blijven op dit mooie eilandje. En gaan door met verbeteren, zelf renoveren en ook auto’s verhuren. Het was lastig om te bepalen wat we nou precies in de toekomst zouden willen doen. Want waar staan we over 5 jaar? Maar we zijn er achter gekomen dat we gelukkig zijn op Bonaire en hier voorlopig blijven. En we bekijken het niet meer zwart-wit, doorgaan of iets anders, maar gaan door en laten het meer op ons afkomen. Sowieso meer genieten van het eiland, hobby’s en vrienden.

We houden jullie op de hoogte van alle ontwikkelingen en zullen regelmatig wat foto’s op Facebook plaatsen en een nieuwe blog schrijven. Enne, kom ons eens bezoeken op Bonaire! KLM en TUI hebben op dit momen mooie acties en wij hebben nog enkele plekjes voor de koude wintermaanden 🙂

Tot de volgende!

Zonnige groet,

Jarl & Christine & Kids

Wachten

Elke middag rijden we langs een oud mannetje, die altijd vriendelijk naar ons zwaait. Deze man kan de hele middag in zijn luie stoel zitten, niets doen en iedereen gedag zeggen.
Dat is toch mooi? Naar ons idee heeft deze man geen haast, geen stress en dingen of activiteiten die direct moeten gebeuren. Alleen praatjes maken en zwaaien. Zo hoort het leven op een Caribisch eiland te zijn toch?

Wij zitten nu te wachten tot onze auto klaar is bij de garage en pakken toch de telefoon en gaan mailtjes beantwoorden, effe snel op social media en dit verhaaltje schrijven. Of zullen we die telefoon eens laten liggen? 1 middagje niets… zwaaien en praatjes maken. Ooit gaan we het proberen 🙂

Het leven op een Caribisch eiland kan ook gehaast en stressvol zijn. Voor veel mensen klinkt het als een paradijs waar we alleen maar vakantie vieren en op het strand zitten.

Maar helaas is het niet altijd zo….
Er wordt enorm hard gewerkt. En heel veel respect voor de mensen die vol in de zon bij een temperatuur van rond de 33 graden elke dag buiten aan het werk zijn. Ga maar eens een dagje in de tuin of bouw werken bij deze temperaturen…
Natuurlijk neem je een stukje ongeduldigheid mee uit Nederland en zit het wachten ons niet in het bloed. Je gaat toch niet wachten op vier auto’s die voor je aan het tanken zijn? Of vijf mensen die voor je in de rij staan bij de kassa in de supermarkt. Welke rij zou sneller zijn? 🙂 Of 1,5 jaar wachten op een auto die gerepareerd wordt? Of bij de bank wachten met 10 mensen voor je?
Laat dan maar zitten. Doen we wel een andere keer. Of nog even snel iets anders tussendoor doen.

Maar ja, wie is er nou gek? Diegene die zich gaat irriteren aan een lange rij en veel wachtenden voor u? Haastig en gestrest de supermarkt of bank verlatend. Of diegene die zich er bij neerlegt, geen stress heeft en een praatje gaat maken? En we weten natuurlijk allemaal hoe het anders of beter kan, efficiënter, effectiever, winstgevender etc etc. “Waarom hebben ze daar nou nog nooit aan gedacht?!?” En natuurlijk hebben we zelf een mening en zien we wel dingen die anders of beter kunnen. Dit neem je ook mee vanuit je opleiding en werkervaring uit Nederland. Het is alleen de vraag hoe je hiermee omgaat. Irriteren wij ons nog steeds als we ergens moeten wachten? Ja natuurlijk. Het is alleen hoe je ermee omgaat. Ga je als een groot chagrijn geïrriteerd vertellen dat het allemaal wel heel lang duurt of dat het anders kan? Daar heb je alleen jezelf mee. En geloof ons, het went uiteindelijk wel (iets). En je hebt geen keuze. Het is of je er heel druk om maken of je er bij neerleggen en een praatje maken.

We zitten nu al 2,5 uur te wachten bij de garage.. lang he? Maar we hebben wel een praatje gemaakt met een onbekende en dit verhaal geschreven. En het werk wat we anders hadden gedaan, kan morgen toch ook wel? 🙂 En moet je eens kijken hoe mooi onze pick up gemaakt is. De as is weer prachtig gelast (6e keer), de bak zit er weer op en we kunnen weer rijden!

Wachten is zo gek nog niet.

Op 27 juni zijn we hier alweer twee jaar! De tijd vliegt. Komt vast wel een blog verhaaltje over 🙂
En kom eens langs. We hebben nog enkele plekken beschikbaar deze zomer. Tot snel!

Zonnige groet,

Jarl & Christine & kids

 

Renovaties

Hoe staat het nu eigenlijk met ons pand?

Toen we in juni 2016 arriveerden op Bonaire wisten we dat er veel moest gebeuren aan het pand. In eerdere blogs hebben we beschreven over de betonrot en rioleringsproblemen, maar hoe staat het er nu voor?

In juni zijn we twee jaar verder. De tijd vliegt! Onze insteek was om gelijk te beginnen met het verhuren van de appartementen en zelf tussendoor te gaan klussen. Het zou veel geld besparen als we zoveel mogelijk zelf zouden doen. Dit klopt ook wel, alleen wat is dit moeilijk! Tussendoor gaan de overige werkzaamheden namelijk gewoon door. Denk aan het ontbijt, schoonmaken, gastcontact, in- en uitcheck en kleine klusjes die meer prioriteit hebben. En ben je net bezig om beton uit te hakken, zit je onder het stof en viezigheid en gaat de telefoon… Of komen er gasten of bedrijven met vragen. Of moet er autohuur of een taxi geregeld worden. Gasten vinden het ook heel leuk om even een praatje met je te maken als je aan het klussen bent.
Begrijp ons niet verkeerd; Het gastcontact en dingen regelen is juist is heel erg leuk, maar op sommige momenten… 🙂

In het begin was dit erg wennen. Met de gehaaste mentaliteit die we uit Nederland hadden meegenomen was het moeilijk om tussen het klussen door andere dingen te doen die tijd kosten. Je wilt de klus afronden, maar dit lukt lang niet altijd. Maar op een gegeven moment leer je hier mee omgaan en stel je jezelf de vraag waarom het dan allemaal snel en op tijd af moet zijn. Maakt het uit als een klus een week later klaar is? Vaak niet. Was moeilijk hoor, en nog steeds wel, maar de stress is zeker minder geworden als het hierom gaat.

We doen dus zoveel mogelijk zelf en knappen alles beetje bij beetje op. Ook investeren we waar nodig en waar dit kan. Het duurt allemaal wat langer maar scheelt enorm veel geld als we dit door specialisten zouden laten doen. Denk aan offertes van $ 20.000,- voor het verven van het pand wat we nu zelf doen. Scheelt wel aardig toch? Alleen zijn we bang dat als we klaar zijn met schilderen, we weer opnieuw kunnen beginnen waar we begonnen waren 2 jaar geleden.. Het pand zelf gaat er steeds beter uit zien. En alles werkt naar behoren. Alle wasbakken hebben een sifon (ja, die hadden ze niet..) en toiletten spoelen goed door en laten geen liters water per dag meer door. Scheelt weer. De plekken betonrot zijn weg en alles ziet er strak uit.
Het mooiste is ook dat je veel technische kennis op doet bij het klussen. Wie had gedacht dat we nu een prima hovenier, klusjesman/vrouw en loodgieter zouden zijn 🙂

Wat we verder hebben aangepakt is het plaatsen van nieuwe hekken, grind om het pand heen, nieuwe Palapa daken (palmbladeren) en het plaatsen van nieuwe keukens. En oh ja, natuurlijk ook twee appartementen gerenoveerd. En nog veeel meer kleine klusjes natuurlijk. Toch nog best wel wat gedaan in bijna twee jaar.

Gaat het klussen ooit ophouden? Waarschijnlijk niet. We hebben het nu op orde, maar er staan nog zoveel dingen op ons lijstje. Natuurlijk met heel veel geld zouden we alles kunnen laten renoveren, maar wij vinden dat we met onze ervaring dit prima zelf kunnen 🙂

Bed & Breakfast Bonaire

Tot de volgende keer. Iets met een mijlpaal van 2 jaar op Bonaire!

Zonnige groet,

Jarl & Christine & kids

Onze gasten

We hebben ondertussen al best veel gasten in huis gehad. Van jong tot oud en vanuit vele verschillende landen. En alle gasten hebben natuurlijk hun eigen gebruiken en delen hun vakantie naar hun eigen wensen in.
Natuurlijk zijn we politiek correct en vinden we al onze gasten even leuk 🙂 Maar we kunnen ze toch redelijk onderverdelen in bepaalde type gasten. Zullen we ze gewoon eens in “hokjes” plaatsen?

Het eerste type gast is de “groot stroom verbruikers” of de “binnen zitter”…
Het liefst de airco op 18 graden, de hele dag en nacht en ook als je weg gaat is het belangrijk dat je hem aan laat staan. Want stel je voor dat je een paar uur later terugkomt en het is 19 graden in het appartement…  We hebben ook heaters in de douches hangen. Deze zorgen voor warm water en hebben twee standen. Zelf hebben we ze ook en gebruiken ze eigenlijk nooit. Veel te warm. Helemaal als het buiten 30 graden is. Juist lekker om dan koeler te douchen toch?  Op de 1e stand heb je al lekker warm water maar deze gast staat over het algemeen bekend ook de tweede stand te gebruiken. Als wij dit doen verbanden we bijna onze huid..  Deze gasten slapen veel uit, blijven langer in het appartement hangen en gaan veel ’s avonds op pad voor lekker eten of een drankje. Maar, begrijp ons niet verkeerd, ook deze gasten kunnen verder heel aardig zijn en maken gezellig een praatje met ons en andere gasten. En we hopen altijd op een fooi ter compensatie van de hoge energie rekening 😉

Natuurlijk verwelkomen we ook geregeld “duikers”
Actieve gasten die het liefst zoveel mogelijk duiken op 1 dag maken en hele schema’s en planningen maken om zoveel mogelijk duiken in hun vakantie te kunnen maken. Met hun pick up auto gaan ze Bonaire ontdekken en op een van de vele duikspots duiken. Bonaire is ideaal voor duikers omdat je overal met je auto kunt stoppen en zo de zee in kunt lopen. Ook gaan ze vaak via een duikschool bootduiken maken. ’s Avonds natuurlijk even snel wat eten, een drankje drinken en als het kan nog een nachtduik doen. Deze gasten komen ook geregeld bij ons terug omdat ze meerdere weken in een jaar boeken, specifiek om te duiken.

Ook zijn er veel “jongeren” die bij ons verblijven. Natuurlijk zijn we zelf ook hartstikke jong, maar met jongeren bedoelen we toch echt de twintigers 🙂 Voordat de vakantie begint, regelen ze vrij weinig. Op Bonaire aangekomen was een taxi vanaf het vliegveld toch wel handig geweest. Of dat ene dagje autohuur was toch ook wel prettig geweest…. Maar dan regelen we dat toch gewoon ter plekke? Oh, maar alles is volgeboekt… Dan toch maar een scooter. We vinden veel pizza-dozen, lege flesjes bier en snorkelsetjes. En natuurlijk op het scootertje het eiland rondtrekken, mooie plekken ontdekken en gewoon offroad gaan en erachter komen dat het toch iets te modderig is… En natuurlijk de dagjes strand bij Sorobon en Spice of Coco Beach Club. Heerlijk bakken in de zon, drankje erbij, muziekje erbij en af en toe snorkelen en afkoelen in het heerlijke zeewater. Maar altijd gezelligheid, een praatje en tips uitwisselen.

De “oudere” gast komt ons ook geregeld bezoeken. Maar wat is oud? Hier moet je natuurlijk heel voorzichtig mee zijn… Laten we zeggen dat deze gasten voornamelijk iets grijs haar hebben en ouder als ons zijn (maar hoe oud zijn wij dan… 🙂 Deze gasten zijn vooral heel erg geordend. Als je het appartement bekijkt, ligt alles netjes op tafel, hangen de handdoeken aan het lijntje en is alles netjes geveegd. En natuurlijk regelen ze alles voordat ze op Bonaire arriveren (auto, taxi, excursies etc). Veelal excursies en snorkeltours doen en de natuur ontdekken. Ook staan ze geregeld met een groot fototoestel in de tuin om een speciale vogel, waarvan wij geen idee hebben wat voor soort het is, te fotograferen. Af en toe een duik maken, maar vooral snorkelen want je ziet toch evenveel als met duiken 🙂

De “surfers” komen ook gezellig bij ons langs, want natuurlijk is Bonaire naast duik- ook een windsurf en kitesurf paradijs. En wist je dat je ook geregeld kunt golfsurfen op Bonaire? Prachtige surfspots met goede omstandigheden, veel wind en een heerlijk relaxte sfeer. Met een auto of zelfs een scooter en de surfspullen achterin of achterop gaan ze naar hun spot en staan dagenlang op het water. Het appartement is meestal een grote chaos met overal surfspullen, wetsuits en camera uitrusting, maar dat heeft toch op de een of andere manier een bepaalde charme. Maar deze gasten zijn over het algemeen erg relaxed en zoeken de gezelligheid op.

Uhm, we komen er nu toch wel achter dat we nog veel meer type gasten kunnen beschrijven… Als we terugkijken zijn er zoveel unieke gasten die niet eens in een “hokje” te plaatsen zijn, maar wat hebben we veel leuke gasten! Ok, ok… natuurlijk klikt het niet met elke gast, maar dat is ook logisch. Het is even aanvoelen wat deze gast verwacht en juist extra contact wenst of juist niet. Maar het is opvallend hoe vaak we gasten hebben waarmee we echt een klik hebben. Waarschijnlijk komt dit door de uitstraling van de website, dit blog en de verwachting die we creëren. Gasten voelen zich op de een of andere manier vertrouwd en maken een reservering. Vele leuke gesprekken volgen en mede door dit blog kennen de gasten ons beter dan dat wij hun kennen als we ze voor het eerst zien. Ook wordt er nog regelmatig naar ons gezwaaid op Bonaire door mensen waarvan wij geen idee hebben wie het zijn. Ook mooi om te zien dat gasten het gezellig met elkaar hebben. De Palapa in de tuin is hiervoor ideaal. Gasten die hier behoefte aan hebben pakken een lekker bakje koffie en kletsen met elkaar. Zo zitten er regelmatig zo’n 10 gasten van verschillende nationaliteiten in de Palapa gezellig wat te drinken en te kletsen. Maar ook als gasten hier geen behoefte aan hebben dan kunnen ze bij hun eigen appartement zitten.

Wij vinden de verschillen alleen maar leuk en verwelkomen natuurlijk, politiek correct als we zijn, alles en iedereen bij ons 🙂

Tot snel!

Zonnige groet,

Jarl & Christine & Kids
www.BnBBonaire.com