Wachten

Elke middag rijden we langs een oud mannetje, die altijd vriendelijk naar ons zwaait. Deze man kan de hele middag in zijn luie stoel zitten, niets doen en iedereen gedag zeggen.
Dat is toch mooi? Naar ons idee heeft deze man geen haast, geen stress en dingen of activiteiten die direct moeten gebeuren. Alleen praatjes maken en zwaaien. Zo hoort het leven op een Caribisch eiland te zijn toch?

Wij zitten nu te wachten tot onze auto klaar is bij de garage en pakken toch de telefoon en gaan mailtjes beantwoorden, effe snel op social media en dit verhaaltje schrijven. Of zullen we die telefoon eens laten liggen? 1 middagje niets… zwaaien en praatjes maken. Ooit gaan we het proberen 🙂

Het leven op een Caribisch eiland kan ook gehaast en stressvol zijn. Voor veel mensen klinkt het als een paradijs waar we alleen maar vakantie vieren en op het strand zitten.

Maar helaas is het niet altijd zo….
Er wordt enorm hard gewerkt. En heel veel respect voor de mensen die vol in de zon bij een temperatuur van rond de 33 graden elke dag buiten aan het werk zijn. Ga maar eens een dagje in de tuin of bouw werken bij deze temperaturen…
Natuurlijk neem je een stukje ongeduldigheid mee uit Nederland en zit het wachten ons niet in het bloed. Je gaat toch niet wachten op vier auto’s die voor je aan het tanken zijn? Of vijf mensen die voor je in de rij staan bij de kassa in de supermarkt. Welke rij zou sneller zijn? 🙂 Of 1,5 jaar wachten op een auto die gerepareerd wordt? Of bij de bank wachten met 10 mensen voor je?
Laat dan maar zitten. Doen we wel een andere keer. Of nog even snel iets anders tussendoor doen.

Maar ja, wie is er nou gek? Diegene die zich gaat irriteren aan een lange rij en veel wachtenden voor u? Haastig en gestrest de supermarkt of bank verlatend. Of diegene die zich er bij neerlegt, geen stress heeft en een praatje gaat maken? En we weten natuurlijk allemaal hoe het anders of beter kan, efficiënter, effectiever, winstgevender etc etc. “Waarom hebben ze daar nou nog nooit aan gedacht?!?” En natuurlijk hebben we zelf een mening en zien we wel dingen die anders of beter kunnen. Dit neem je ook mee vanuit je opleiding en werkervaring uit Nederland. Het is alleen de vraag hoe je hiermee omgaat. Irriteren wij ons nog steeds als we ergens moeten wachten? Ja natuurlijk. Het is alleen hoe je ermee omgaat. Ga je als een groot chagrijn geïrriteerd vertellen dat het allemaal wel heel lang duurt of dat het anders kan? Daar heb je alleen jezelf mee. En geloof ons, het went uiteindelijk wel (iets). En je hebt geen keuze. Het is of je er heel druk om maken of je er bij neerleggen en een praatje maken.

We zitten nu al 2,5 uur te wachten bij de garage.. lang he? Maar we hebben wel een praatje gemaakt met een onbekende en dit verhaal geschreven. En het werk wat we anders hadden gedaan, kan morgen toch ook wel? 🙂 En moet je eens kijken hoe mooi onze pick up gemaakt is. De as is weer prachtig gelast (6e keer), de bak zit er weer op en we kunnen weer rijden!

Wachten is zo gek nog niet.

Op 27 juni zijn we hier alweer twee jaar! De tijd vliegt. Komt vast wel een blog verhaaltje over 🙂
En kom eens langs. We hebben nog enkele plekken beschikbaar deze zomer. Tot snel!

Zonnige groet,

Jarl & Christine & kids