Blog week 11 – visite
Na het vertrek van de vader van Jarl na de eerste weken, hadden we verder nog geen bezoek gehad. Tot nu toe… De broer van Christine kwam langs voor 11 hele dagen.
Waar we ons wel in vergist hebben bij de hele emigratie is het gemis van extra handjes 🙂 Het is niet zo dat we naar Frankrijk zijn gegaan en dat familie en vrienden gemakkelijk langskomen na een paar uurtjes rijden en helpen klussen. Bonaire is toch iets verder. En met het vliegtuig… Laat dat nou net het probleem van meerdere familieleden zijn. Door de angst om te vliegen zullen ze (voorlopig) niet komen. Terwijl het maar 9 uurtjes vliegen is.. 🙂
Hierdoor hebben we de eerste maanden zelf alles moeten doen en gaat bijvoorbeeld het klussen langzamer dan verwacht. Ook het stellen van prioriteiten is lastig als je alles zelf doet. Ga je bijvoorbeeld zorgen dat het pand geverfd wordt of ga je zorgen dat je goed vindbaar bent op Google. Zo hebben we nog wel meer dilemma’s gehad. Vooral Jarl had hier moeite mee en was nog wel eens frustrerend. Maar uiteindelijk stel je toch de belangrijkste prioriteiten en proberen we zoveel mogelijk zelf te doen, ook omdat het geld scheelt.
Maar goed, terug naar de broer van Christine, Peter. Kent u hem al? Hij heeft een top vakantie gehad en op de fiets van Christine het eiland verkend en het kan maar zo zijn dat je hem gesproken hebt. Hij maakt nogal graag een praatje 🙂
Van te voren is het toch maar afwachten hoe het gaat lopen als je een gast in huis hebt. Komen er irritaties, wat zijn de verwachtingen en kunnen wij onze dagelijkse werkzaamheden blijven doen (voor ons is het natuurlijk geen vakantie). Maar gelukkig is het enorm meegevallen. Peter is niet zo moeilijk en ging zijn eigen gang en de meeste gezellige kroegen op het eiland zullen hem nog kennen. Met twee korte broeken en twee shirts kwam hij op Bonaire aan. De rest van de koffer natuurlijk gevuld met spullen voor ons.
De enige irritatie was nadat hij twee keer een huissleutel vergeten was en midden in de nacht aanklopte bij ons om binnen te komen. En dan ook nog met een grote glimlach vragen of de irritatiegrens nu bereikt was 🙂
De terugreis van Peter ging wel iets minder goed dan verwacht. Een vertraging van 7 uur was minder prettig, maar gelukkig zaten er ook gasten in dit vliegtuig die bij ons zouden overnachten. Hierdoor moest Jarl sowieso wachten en dit bood natuurlijk mogelijkheden 🙂 Peter opgehaald van het vliegveld en nog gezellig een aantal biertjes kunnen drinken en na kunnen praten over het verblijf, het gemis en natuurlijk het prachtige Bonaire!
Wij hebben genoten van het gezelschap en genieten nu al van een volgend gezelschap. In de volgende maanden mogen we meer visite verwachten, wat ons zeker goed doet. Gelukkig hebben we ook onze gasten nog, waarmee we ook heerlijk kunnen praten over van alles en nog wat.
Volgende week meer!
Hartelijke groet,
Jarl & Christine & Kids
